[title text=”Πλήρης οδηγός αντιμετώπισης της ρήξης δικεφάλου του αγκώνα”]
Ο δικέφαλος μυς βρίσκεται στη μπροστινή επιφάνεια του βραχίονα και είναι το γνωστό μας «ποντίκι». Η ρήξη του δικεφάλου μυ συμβαίνει όταν ο τένοντας αποσπάται από το οστό εξαιτίας διαφόρων παραγόντων. Πρόκειται για μια συχνή πάθηση στους άνδρες ειδικά όταν βρίσκονται σε ηλικία περίπου 40 ετών και ασχολούνται με βαριές χειρωνακτικές εργασίες, αθλητές άρσης βαρών, ρίψης ακοντίου, ρίψης σφαίρας κ.α. χωρίς όμως να αποκλείονται και άλλες ηλικιακές ομάδες (από 20 έως 70 ετών).
Ποια αίτια προκαλούν τη ρήξη του δικεφάλου του αγκώνα;
Η ρήξη του δικεφάλου μπορεί να είναι είτε μερική (όταν δεν αποσπάται πλήρως ο τένοντας) είτε ολική (όταν ο τένοντας αποσπάται πλήρως). Μπορεί να προκληθεί εξαιτίας διαφόρων παραγόντων, οι σημαντικότεροι από τους οποίους είναι:
- Τραυματισμός, πχ από αγώνες μπρα-ντε-φερ, ή μετά από απότομη αύξηση του βάρους ενός αντικειμένου που κρατάμε στα χέρια μας και είναι ήδη βαρύ.
- Το κάπνισμα καθώς η νικοτίνη έχει την ιδιότητα να αποδυναμώνει τους τένοντες.
- Η χρήση αναβολικών στεροειδών
- Χρόνια τενοντίτιδα του δικεφάλου
- Χρόνια τριβή του τένοντα
- Η ηλικία, καθώς η πάθηση είναι πιο συχνή σε άνδρες άνω των 30 ετών.
Ποια συμπτώματα εμφανίζει η ρήξη του δικεφάλου του αγκώνα;
Τα συμπτώματα της ρήξης του συγκεκριμένου μυ μπορεί να είναι:
- Έντονος πόνος
- Οίδημα στο μπροστινό μέρος του αγκώνα
- Μελανιές στον αγκώνα
- Μυϊκή αδυναμία κάμψης του αγκώνα
- Αδυναμία εκτέλεσης στροφικών κινήσεων του πήχη και του καρπού
- Ψηλαφητό κενό μπροστά στον αγκώνα
Πώς αντιμετωπίζεται η ρήξη του δικεφάλου του αγκώνα;
Για να αποφασιστεί η καταλληλότερη μέθοδος αντιμετώπισης της ρήξης, πρέπει να διαγνωστεί με ασφάλεια. Για τη διάγνωση της ρήξης απαιτείται λήψη ιστορικού και κλινική εξέταση, ενώ η επιβεβαίωση προκύπτει από απεικονιστικές εξετάσεις όπως ακτιογραφίες, υπερηχογράφημα και μαγνητική τομογραφία. Κατόπιν αυτών ο γιατρός θα καθορίσει τον ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης, ανάλογα και με το είδος της ρήξης. Οι τρόποι αντιμετώπισης της μερικής ρήξης είναι:
- Φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη
- Χρήση ειδικού νάρθηκα
- Πρόγραμμα φυσικοθεραπείας.
Αντίθετα αν η ρήξη είναι ολική αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση, εκτός αν πρόκειται για ηλικιωμένα άτομα με ελάχιστες καθημερινές απαιτήσεις στα οποία μπορεί να εφαρμοστεί η συντηρητική θεραπεία. Σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις ολικής ρήξης η λύση είναι η χειρουργική αντιμετώπιση. Στόχος του χειρουργού είναι να επανασυνδέσει τον τένοντα στο οστό ώστε να επανέλθει η λειτουργικότητα. Η μέθοδος είναι ελάχιστα επεμβατική, διαρκεί περίπου μια ώρα και ο ασθενής εξέρχεται μετά από λίγες ώρες ή την επόμενη ημέρα.
Μετά το χειρουργείο ο ασθενής φορά έναν ειδικό κηδεμόνα για περίπου ένα μήνα και μετά την αφαίρεσή του ακολουθεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας. Η πλήρης λειτουργικότητα επέρχεται μετά από διάστημα έξι μηνών. Καλό είναι η επέμβαση για την αντιμετώπιση της ρήξης του δικεφάλου του αγκώνα να γίνει εντός 2-3 εβδομάδων από τη ρήξη καθώς μετά από αυτό το διάστημα ο τένοντας συρρικνώνεται και τα αποτελέσματα της επέμβασης είναι αβέβαια.