Ρήξη επιγονατιδικού τένοντα: τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται

Ο επιγονατιδικός τένοντας είναι εκείνος που συνδέει την επιγονατίδα με την κνήμη στην έξω πλευρά του γόνατος και όταν προκληθεί ρήξη του η κατάσταση κρίνεται ιδιαιτέρως σοβαρή, καθώς ο ασθενής δεν μπορεί ούτε να περπατήσει ούτε να εκτείνει το γόνατό του. Η ρήξη του επιγονατιδικού τένοντα είναι από τους σοβαρότερους τραυματισμούς της περιοχής, ωστόσο δεν συναντάται με μεγάλη συχνότητα.

Η ρήξη αυτού του τένοντα μπορεί να είναι:

• Μερική, όταν διαρρηγνύεται μέρος των ινών του τένοντα
• Ολική, όταν διαρρηγνύεται πλήρως ο τένοντας

[ux_image id=”1617″]

Τα αίτια της ρήξης

Η ρήξη του επιγονατιδικού τένοντα μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα:

• Σακχαρώδους διαβήτη
• Ρευματοειδούς αρθρίτιδας
• Χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας
• Χρόνιας τενοντοπάθειας του επιγονατιδικού τένοντα
• Προηγούμενων επεμβάσεων στο γόνατο
• Τοπικής έγχυσης κορτιζόνης κ.α

Τα συμπτώματα της ρήξης επιγονατιδικού τένοντα

Τα συνηθέστερα συμπτώματα της ρήξης είναι:

• Πόνος
• Πρήξιμο
• Έντονη ευαισθησία στην εμπρόσθια πλευρά του γόνατος
• Αδυναμία έκτασης του γόνατος
• Αδυναμία βάδισης

Ο τρόπος αντιμετώπισης

Η ρήξη του επιγονατιδικού τένοντα μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορους τρόπους, ανάλογα με την έκταση του προβλήματος. Οι συνηθέστεροι τρόποι είναι:

• Χρήση ειδικού κηδεμόνα που ακινητοποιεί σε έκταση το γόνατο
• Φυσικοθεραπεία
• Έγχυση PRP
• Χειρουργική επέμβαση, που μπορεί να περιλαμβάνει ακόμα και ανακατασκευή του τένοντα όταν η κατάσταση είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη.

Η αποθεραπεία είναι χρονοβόρα και απαιτεί τη χρήση ειδικού κηδεμόνα και σταδιακή κινητοποίηση του γόνατος. Σε περίπτωση που ο ασθενής επιθυμεί επάνοδο σε αθλητικές δραστηριότητες, αυτή μπορεί να γίνει μετά από 9-12 μήνες.

[ux_image id=”1616″]