[title text=”Σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου: αίτια και αντιμετώπιση”]
Ως σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου ορίζεται ευρύτερα ο πόνος που προκύπτει στο μπροστινό τμήμα του γόνατος, την επιγονατίδα. Είναι από τις πιο συχνές παθήσεις της περιοχής του γόνατος. Η πάθηση είναι γνωστή και ως γόνατο του δρομέα, γόνατο του άλτη ή γόνατο του ποδηλάτη καθώς εμφανίζεται πολύ συχνά – αλλά όχι αποκλειστικά – σε αθλητές λόγω της υπέρχρησης του γόνατος. Επίσης, εμφανίζεται συχνότερα σε εφήβους και άτομα νεαρής ηλικίας.
[ux_image id=”2198″ image_size=”original”]
Τα αίτια του συνδρόμου επιγονατιδομηριαίου πόνου
Οι παράγοντες που ευθύνονται για τη δημιουργία του συνδρόμου επιγονατιδομηριαίου πόνου περιλαμβάνουν:
• Έντονη καταπόνηση
• Υπέρχρηση
• Μυϊκή αδυναμία
• Μυϊκή ανισορροπία
• Δυσκαμψία των αρθρώσεων
• Απότομη αύξηση της έντασης της προπόνησης
• Λανθασμένη τεχνική
• Λανθασμένη στάση σώματος
• Αλλαγή στις επιφάνειες προπόνησης
• Μειωμένη ελαστικότητα των μυών
• Χρήση ακατάλληλου εξοπλισμού
• Προηγούμενος τραυματισμός
• Προηγούμενη χειρουργική επέμβαση.
Τα συμπτώματα του συνδρόμου επιγονατιδομηριαίου πόνου
Η μη φυσιολογική κίνηση της επιγονατίδας μπορεί να οδηγήσει σε φθορά, η οποία με τη σειρά της προκαλεί τον πόνο, που είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα του συνδρόμου. Ο πόνος συνήθως έχει την αίσθηση ενός διάχυτου μη καθορισμένου πόνου μπροστά ή και γύρω από την επιγονατίδα. Ο πόνος αυτός ενδέχεται να επιδεινώνεται με τη δραστηριότητα, μπορεί να αφορά είτε το ένα είτε και τα δύο γόνατα, μπορεί να επέρχεται μετά από παρατεταμένη καθιστική στάση, ή μπορεί να επέρχεται και με την αλλαγή εξοπλισμού ή της επιφάνειας προπόνησης. Τα υπόλοιπα συμπτώματα του συνδρόμου περιλαμβάνουν αίσθηση καψίματος ή χαρακτηριστικό ήχο «κρακ» ή «κλικ».
[ux_image id=”2197″ image_size=”original”]
Η διάγνωση και η αντιμετώπιση του συνδρόμου επιγονατιδομηριαίου πόνου
Το σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου μπορεί να διαγνωστεί με λήψη ιατρικού ιστορικού και κλινική εξέταση ενώ επιβεβαιώνεται με ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία.
Η αντιμετώπιση του συνδρόμου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σοβαρότητα της πάθησης. Σε γενικές γραμμές η αντιμετώπιση του συνδρόμου περιλαμβάνει:
• Ξεκούραση
• Αποφυγή δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα
• Μέθοδος RICE (Rest – Ice – Compression – Elevate , δηλαδή ανάπαυση – παγοθεραπεία – περίδεση – ανύψωση)
• Πελματογράφημα
• Φαρμακευτική αγωγή
• Πρόγραμμα Φυσικοθεραπείας (Ασκήσεις νευρομυϊκού συντονισμού, ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας, Kinesio taping, Dry needling, Manual therapy, υπέρηχος, laser, IASTM , μάλαξη, διατατικές ασκήσεις)
• Χειρουργική επέμβαση ανοιχτού τύπου ή με αρθροσκόπηση
[ux_image id=”2199″ image_size=”original”]
Η κατάλληλη προθέρμανση και αποθεραπεία, οι σωστές διατάσεις πριν και μετά την άσκηση, η χρήση κατάλληλου εξοπλισμού μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη του συνδρόμου.